Hyrkanium

Hyrkanium (arab. Chirbet el-Mird) – jedna z fortec Heroda Wielkiego usytuowana na południe od Jerycha na Pustyni Judzkiej w Dolinie Wady Dekhakha.

Pierwotną twierdzę wzniósł etnarcha Judei Jan Hirkan I, stąd jej nazwa. Około roku 50 p.n.e. zburzyli ją Rzymianie. Herod Wielki we wzniesionej przez siebie fortecy więził wrogów politycznych, m.in. księżniczkę z hasmonejskiego rodu, siostrę Antygona ostatniego władcy z tej dynastii. Na Hyrkanium został pochowany najstarszy syn Heroda Antypater^[1]^[2]. Wymieniana w dziełach Józefa Flawiusza: Dawnych dziejach Izraela oraz Wojnie żydowskiej.

W 492 roku założono tu chrześcijański klasztor Kastellion (aram. Marda, "forteca"). W lipcu 1952 roku Beduini znaleźli tam fragmenty rękopisów.

↑ Michael Grant: Herod Wielki. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady, 2000, s. 93-94. ISBN 83-86859-51-2.
↑ Jan Klinkowski: Herod Wielki i jego epoka. Wrocław: TUM - Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, 2007, s. 82-83. ISBN 978-83-7454-068-1.

[1] Michael Grant: Herod Wielki. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady, 2000, s. 93-94. ISBN 83-86859-51-2.

[2] Jan Klinkowski: Herod Wielki i jego epoka. Wrocław: TUM - Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, 2007, s. 82-83. ISBN 978-83-7454-068-1.

[1]

[2]